We gaan terug!

Hoe lang hebben we er niet van gedroomd. Op gehoopt, dat het ooit nog weer eens mogelijk zou zijn. Om terug te gaan naar Thailand met de kinderen. En nu, 2018, is het dan zover. Afgelopen weekend geboekt. Vandaag de tickets bevestigd. We gaan. Nee ik houd me niet in om het van de daken te schreeuwen hoe blij ik ben. Dat lukt namelijk gewoon echt niet.

Dit stapeltje geld hield onze droom levend, naast natuurlijk de prachtige herinneringen die meteen weer bovenkwamen bij het herlezen van dit blog. Iets meer dan 2000 thaise Bahts, gepind vlak voor dat we Thailand met onze kinderen verlieten. Steffan en ik zijn daarna nog met Edward en Linda naar Thailand gegaan, en ik later met pap. Maar het stapeltje geld wilden we niet gebruiken, omdat we de belofte aan onszelf niet wilden vergeten en dit papier daar een stille, geduldige en niet te negeren getuige van was. 

Ja, ik prijs me gelukkig, dat het kan, dat we kunnen, dat Johan ook mee kan en wil. We gaan vanaf minuut 1 genieten. Sterker nog, de 3 maanden die het nu nog duurt voordat we gaan is al een feest. Je reisspulletjes langzaam eens wat uitzoeken, dingen bijkopen, de route nog eens doornemen. 

Later meer. Nu eerst wakker worden, en me realiseren, dat ik niet meer droom, maar dat het echt is.