zondag, februari 19, 2006

Nog 4 uur te gaan (zucht)

Zitten we dan
We zijn nu op het vliegveld van Bangkok. We waren hier om half tien al. Vooruitdenkende ouders dachten we. Niet dus. Je mag echt pas 2 uur van te voren inchecken en niet 3 uur zoals we hadden gedacht. En hier zitten we dan, ons wezenloos te vervelen in de incheckhal van Bangkok International Airport. De kinderen weten niet meer hoe ze moeten zitten van vermoeidheid, maar dat belooft in ieder geval een rustige vlucht!
We zitten er eigenlijk ook wel doorheen, maar het is nog even volhouden.
We weten al dat we niet echt een probleem krijgen met de verstreken visa. Gewoon betalen en doorlopen. Dat neemt wel een zorg weg.
Laatste dag Khaosan
We hebben erg veel geshopt!
Laatste nacht in Bangkok
Prima geslapen in het nieuwe hotel. Center Point Plaza, absoluut een aanrader. Vlakbij zat een kleermaker, waar je een pak in een dag kon laten maken. Dat sprak Steffan wel aan. Gisteravond heeft ie 2 besteld en terwijl wij lagen te ronken zaten ijverige handjes bij schemerlicht aan de maatpakken van Steffan te werken (haha niet echt hoor). En vanavond konden we ze al opmaken. Helemaal top.
Johan heeft ons op de taxi gezet met onze nieuwe tassen vol met spullen en heeft ons uitgezwaaid. Hij blijft nog 2 dagen in Bangkok.
We hebben wel zin om naar huis te gaan, alleen al vanwege een bed! We slaan ons er doorheen en we zien jullie aan de andere kant

2 Comments:

At zondag, februari 19, 2006 11:05:00 p.m., Anonymous Anoniem said...

ooh scheetjes, goede reis en tot snel.......

xxx Baukje

 
At dinsdag, februari 21, 2006 9:02:00 p.m., Anonymous Anoniem said...

Nou, moe. Ik sta helemaal perplex. Zijn die 6 weken nu alweer voorbij??? Wat gaat de tijd toch snel. Ja, that's live in the Netherlands. Aan de ene kant vind ik heel gezellig dat jullie weer terug zijn, aan de amdere kant zal ik wel de geweldige verhalen van jullie reisavontuur missen. Er is net of er iets ontbreekt. Al die leuke verhalen en de ervaringen die jullie hebben opgedaan. En eigenlijk had ik de stille hoop dat jullie nog wat langer zouden genieten van zo'n geweldige reisavontuur. Natuurlijk slaat de vermoeidheid toe, vooral als je weet dat straks alles weer zo Nederlands is. Sorry, dat ik niet altijd een berichtje kon sturen. Ik heb helse pijnen in mijn rug en kan daarom niet lang achter de computer zitten. Het gaat gelukkig weer wat beter.
Ik bel je binnenkort. Tot horens en groetjes Nannie

 

Een reactie posten

<< Home