Een paar bijzondere ervaringen

Gezegend in Krabi
Na onze vermoeiende reisdag hadden we een vreemde nacht, waarin we eveneens werden gewekt door diezelfde haan waar Erwin al zon last van had. Wegwezen!!!
Maar we keken erg uit naar een zonnig palmenstrand, op een eiland ergens in de Andaman zee. We hadden die avond in de rooftopbar besloten dat we voor ons vertrek een aantal spullen zouden dumpen, om wat lichter te reizen. Dus togen we 's morgens vroeg, direct na het boeken van een idyllisch resort-verblijf, naar het postkantoor met alle beelden en cadeautjes die we al hadden verzameld.
Het was een vreemd gevoel: hier en nu iets in een doos stoppen en dat je pas over een week of 2 bij je thuis weer gaat uitpakken. Terwijl we op het postkantoor eerst een goede doos aan het regelen waren en we in het geheel een systeem probeerden te ontdekken, kwam er een monnik met een oude gebochelde stok op ons af. Hij sloeg ons ermee op het hoofd! Grapje, dit is een zegening. We waren echt heel gelukkig dat hij dit deed, wij als ' farangs' die gezegend worden door een Thaise monnik. We kregen ook allemaal een vriendschapstouwtje van hem, dat brengt nog meer geluk vertelde hij. Bij Romee en Marijn deed hij hem zelf om, en ook dat is bijzonder omdat een monnik eigenlijk geen andere mensen aanraakt. We waren echt onder de indruk.
Bye bye budha
In de doos hebben we een boedha relief gedaan en een boedhistisch beeld. Dit gaat het vliegtuig in en wordt gewoon bij ons thuis bezorgd over een week ofzo. Hiermee proberen we een beetje te vermijden dat we problemen krijgen op het vliegveld, met de afbeeldingen van boedha. In de Lonely Planet staat namelijk sinds deze editie, dat je geen enkele boedha afbeelding mag exporteren. Lijkt ons op zich vreemd, omdat het zon beetje het grootste exportproduct is, maar goed. Je weet maar nooit.
Naar Ko Lanta
We pakten in het guesthouse snel onze lege rugzak in (echoooo) en laadden de bagage op een pickup. Zo werden we naar de nieuwe haven van Krabi gebracht. Daar zouden we de ferry naar Ko Lanta nemen, een tocht van ongeveer 2 uur. En hoe dat dan allemaal gaat in Thailand. Met een hoop geschreeuw en gewijs wordt je naar de juiste boot gedirigeerd en iedereen helpt jou en je bagage aan boord. Je weet bij god niet of het allemaal goed komt (heb ik alles, 2 kids, 6 tassen??)maar meestal blijkt het achteraf allemaal precies te kloppen..
Onderweg werden er mensen uitgezet en weer opgepikt bij Ko Jum, een eilandje halverwege Krabi en Ko Lanta. Op het eiland wordt er waarschijnlijk weer net zo geschreeuwd als ze de ferry voorbij zien komen. Vanaf het eiland komt er een longtailboat, die gaat zo dicht mogelijk tegen de ferry aanliggen en het is dan aan de verwarde toeristen om de enorme stap te wagen. Ook dit gaat allemaal weer goed, typisch genoeg.
Een nieuw paradijs om te ontdekken
De aankomst op Ko lanta voelde als een verademing. Vanaf de haven was het nog 20 minuten rijden, over een hobbelige weg, op een pickup. Het resort dat we geboekt hebben is fantastisch. Jullie willen natuurlijk foto's zien maar helaas gaat dat hier echt heel langzaam of gewoon helemaal niet. Maar de foto's die we al hebben zijn allemaal niet te geloven. Uitzicht op een eindeloze heldere zee, en dit zelfs als je in het heerlijk warme zwembad ligt! We zitten niet direct aan het strand, maar aan een stukje rotskust waardoor het uitzicht alleen nog maar interessanter is. We kunnen elke dag gratis naar een private beach met zacht wit zand hier 5 minuten vandaan, maar we vinden het zo heerlijk om hier op het resort te zijn dat we dat nog maar 1x gedaan hebben..
Het is harstikke rustig, er zijn weinig toeristen om ons aan te ergeren (haha) en we hebben de heerlijk relaxte overdekte strandbedden vaak helemaal voor onszelf. Dit is echt een fenomeen. Het zijn een soort huisjes die je zag in Expeditie Robinson, waar de deelnemers tegen de camera konden praten. Met kussens en matjes maak je het heerlijk comfi, je bestelt er een heftige cocktail bij en compleet is je honeymoongevoel!
Kinderen vermaken zich prima
De kinderen hebben het weer helemaal naar hun zin. Een zwembad zo dichtbij, en lekker warm. Papa en mama weer rustig. Het voelt allemaal weer vertrouwd. Ja we hebben het toppie hier.
We gaan een paar eilandjes bezoeken om te snorkelen en we gaan Ko lanta verder nog ontdekken. Maar inderdaad Harma, gek genoeg voelt het nu wel alsof we nu weer gaan aftellen richting thuis. We willen nog niet!!!
Tot later!